Na području današnjeg zapadnog Balkana tokom mlađeg perioda praistorije, živjeli su narodi svima poznatiji pod nazivom Iliri. Ono što krasi narod Ilira na ovom prostoru jeste njihova brojna ostavština kamenih utvrda, zidina, gomila, a posebno tzv. gradina. Ogroman broj ovih praistorijskih kamenih građevina vrlo čvrsto sugeriše, da drevni stanovnici ovih područja nisu bili nikakva „primitivna“ plemena, kako bi neki mogli pomisliti, već je ustvari riječ o pravoj drevnoj civilizaciji koja se sve više razotkriva kao takva. A vrlo bitni i neporecivi segmenti koji takođe sugerišu jednu svojstvenu civilizaciju praistorijskog naroda na ovim prostorima jeste postojanje pravih ilirskih gradova, nekadašnjih drevnih središta pojedinih ilirskih plemena i rodovskih zajednica. Područje nevesinjske opštine je takođe bilo nastanjeno ilirskim stanovništvom.
Pleme za koje se pretpostavlja da je živilo na području Nevesinja je Glinditiones. Upravo oni su podigli nebrojeni broj gomila, kao i veći broj naselja – gradina, čije monumentalne zidine su i danas vidljive. Najveće naselje sa tri reda odbrambenih bedema nalazi se na najdominantnijem uzvišenju planine Svinjac, iznad sela Bratač. Lokalitet i danas nosi naziv Gradina. Velike kiklopske zidine se pružaju u tri reda u obliku elipse. Prečnik vanjskih zidova iznosi nevjerovatnih 200 metara, a obim 600 metara. Dok je obim sva tri zida veći od jednog kilometra. Srž gradine predstavlja svojevrsna citadela ili središnji gradski, akropolski prostor. Ime ovog grada nije nam poznato, kao ni datum izgradnje, ali se pretpostavlja da je star više od 2200 godina, što ga čini jednim od najstarijih poznatim naseljem na ovim prostorima.